Szkoła w Firleju istnieje od 1870 r. Mieściła się na rogu ulicy Koziej. Była to szkoła drewniana, zbudowana z funduszy własnych miasta Firleja, dzięki staraniu ówczesnego burmistrza Józefa Jeziora. Mogła pomieścić 50 uczniów.

   Szkoła w Firleju istnieje od 1870 r. Mieściła się na rogu ulicy Koziej. Była to szkoła drewniana (długość 16m. szerokość 9 m), posiadała 6 okien. Zbudowana z funduszy własnych miasta Firleja, dzięki staraniu ówczesnego burmistrza Józefa Jeziora. Była to pierwsza szkoła na całą gminę, aż do roku 1915. Mogła pomieścić 50 uczniów. Przy szkole mieścił się pokój nauczyciela. Przez długi okres czasu uczył tylko jeden nauczyciel. Pierwszym nauczycielem był Polak, którego nazwiska nikt nie pamięta. W czasach kiedy Firlej znajdował się pod zaborem rosyjskim nauka odbywała się codziennie w języku ojczystym, zaś raz w tygodniu w języku rosyjskim. Potem sytuacja zmieniła się, nauczanie odbywało się w języku rosyjskim, tylko raz w tygodniu w języku polskim. Rusyfikacja miała na celu wynarodowienie Polaków, w tym narzucenie języka zaborcy jako oficjalnego języka państwowego, języka narodowego. Od 1915r. kiedy Firlej znalazł się pod zaborem austriackim uczono tylko po polsku. Rok szkolny rozpoczynał się we wrześniu a kończył w maju, bo dzieci musiały pomagać rodzicom w pracach polowych. Uczono czytać, pisać oraz rachować. Przez pierwsze dwa lata nauczyciel był prywatny opłacany przez mieszkańców oraz rodziców posyłających swe dzieci do szkoły, potem finansowanie pracy nauczyciela przejął rząd carski.

   Po odzyskaniu niepodległości w 1918r. szkoła była dwuklasowa, uczęszczało do niej bardzo mało dzieci. Stopniowo zwiększała się liczba klas i nauczycieli. I tak w latach 1924/25 szkoła czteroklasowa; w latach 1925/27 pięcioklasowa i sześcioklasowa; w latach 1927/28 siedmioklasowa. W roku szkolnym 1925/26 zniesiono jednoklasówki w Kunowie i Serocku, a utworzono tam eksponówki dla klasy I i II; zaś do klasy III i IV uczniowie musieli uczęszczać do Firleja. Lekcje odbywały się w budynku szkoły w 3 salach oraz w lokalach wynajętych rozrzuconych w kilku punktach. Jeden z lokali przy ul. Cmentarnej wynajmował Władysław Michalik. Jesienią 1930r. rozpoczęto budowę siedmioklasowej szkoły ośrodku obwodu, który ustalono 150 m za Firlejem w kierunku zachodnim przy trakcie do Kunowa. Cegłę na budowę wypalano we własnej cegielni gminnej. Nauka w nowej szkole odbywała się dopiero od 1938r. przez rok do wybuchu II wojny światowej.

   W latach 1934/35 rozpoczęto gromadzenie funduszy na kupno sztandaru z dobrowolnych ofiar miejscowego społeczeństwa. Sztandar był biało – amarantowy o powierzchni 1m². Z jednej strony figurował orzeł 43 cm wysoki, z drugiej strony wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, pod wizerunkiem napis ,,Bóg – Honor – Ojczyzna". Poświęcenia sztandaru dokonał ks. Proboszcz Tomaszewski w dn. 09.VI. 1935r. podczas mszy świętej. Rodzicami chrzestnymi zostali Szymbor Paweł – wójt gminy oraz pani Apolonia Wójtowicz. Wręczenia sztandaru szkole dokonano po poświęceniu. Od tej chwili towarzyszył młodzieży we wszystkich uroczystościach. 18 IX 1939r., kiedy Niemcy wkroczyli do Firleja, zajęli szkołę i stacjonowali w niej do końca października. W czasie ostatnich walk kampanii wrześniowej – bitwy pod Kockiem – na dachu szkoły mieli punkt obserwacyjny a w suterenach przetrzymywali jeńców. W czasie swego pobytu zniszczyli większość książek bibliotecznych i pomocy naukowych. Po ustąpieniu Niemców, w listopadzie kierownik szkoły Teodor Woluch i nauczycielka Kamila Sobieszczańska zabrali ocalałe pomoce, książki i sztandar, który był zamurowany w schowku, aby go przechować. Nauka w szkole podczas okupacji rozpoczęła się dopiero 09.01.1940 r. Zabraniano nauczania historii i geografii. Języka polskiego uczono tylko na podstawie czasopisma ,,Ster". Innych podręczników nie było. Historii, geografii i literatury uczono tajnie, częściowo w szkole, a następnie w domu. Dzieci robiły notatki w zeszytach starannie je ukrywając, a by w czasie rewizji nie dostały się do rąk Niemców. Pomimo trudnych warunków uczniowie przykładali się do pracy, a ciągły strach przed wrogiem nie tylko nie przeszkadzał im w zdobywaniu wiedzy lecz przeciwnie – wzbudzał upór i zawziętość.
    W 1944r. we wrześniu nauka rozpoczęła się normalnie. Trudne były warunki pracy. Budynek od szeregu lat nieremontowany, brak sprzętu. Od grudnia do połowy stycznia nauka odbywała się tylko w 4 salach na piętrze a parter była zajęty przez wojsko. Aby wyrównać wszelkie niedociągnięcia od 1945r. odbywały się w szkole kursy wieczorowe dwustopniowe; I stopień to walka z analfabetyzmem, II stopień to zakres siedmiu klas szkoły podstawowej.
Lata powojenne (50-te, 60-te, 70-te) to lata dbałości o rozwój szkoły i jej rozbudowę. W 1960r. w Firleju zapłonęły żarówki elektryczne. Powołano do życia Szkołę Przysposobienia Rolniczego. Zorganizowano zajęcia dla dorosłych w zakresie klasy VI i VII w szkole wieczorowej. W 1964r. miała miejsce reforma szkolna, odtąd nauka w szkole podstawowej trwała 8 lat. W październiku 1972r. zostaje oddany do użytku ośmiorodzinny dom nauczyciela. W styczniu 1972r. rozpoczęto rozbudowę szkoły – dobudowę II piętra, sali gimnastycznej oraz generalny remont starego budynku. Prace zakończono w 1975r. Przez 11 lat prowadzony był uniwersytet powszechny. 9. VIII 1974r. szkoła podstawowa została mianowana Zbiorczą Szkołą Gminną. Wraz z rozpoczynającym się rokiem szkolnym 1977/78 w budynku szkoły rozpoczęło pracę państwowe przedszkole. W dniu 1 VI 1978r. miała miejsce uroczystość nadania szkole imienia Janusza Korczaka.

   Czasy funkcjonowania Zbiorczej Szkoły Gminnej to okres kiedy funkcje kierownicze pełnił Czesław Cieszko. Od 1956 do 1975 roku był kierownikiem Szkoły Podstawowej w Firleju. W 1975 roku został zastępcą Gminnego Dyrektora Szkół. Na stanowisku tym pracował do 1982 roku. Gminnym Dyrektorem Szkół w latach 1973 – 1984 był Piotr Makosz, który następnie sprawował funkcję Inspektora Oświaty i Wychowania – od 1984 do 1986 roku. Kolejnym Inspektorem został Longin Kucharczyk, zaś na stanowisko dyrektora powołano Zofię Paleńciuk, która pełniła tę funkcję od 1988 do 1995 roku.

   Od stycznia 1995 roku szkoły przeszły pod zarząd samorządu gminnego. Funkcję dyrektorów kolejno pełnili: Halina Wąchocka (1995 – 1998 r.), Marzanna Ostrowska (1998 – 1999 r.), Marzena Mazur (1999 – 2003 r.). Z dniem 1 września 1999 roku powołano Gimnazjum w Firleju, którego dyrektorem został Jarosław Gryglicki.

   Czesław Cieszko w latach 60 – dziesiątych był inicjatorem powstania Szkoły Przysposobienia Rolniczego jako filii Szkoły w Kijanach, przekształconej później w Zasadniczą Szkołę Rolniczą. W 1977 roku utworzył Wieczorowe Technikum Rolnicze dla Pracujących. W szkołach tych pełnił funkcję kierownika lub dyrektora do 1980 roku. Następnie tę funkcję w latach 1980 – 1991 sprawowała Marianna Łabędzka. Kolejnym kierownikiem w latach 1991 – 1998 była Elżbieta Górska. 1 stycznia 1999 roku powołano do życia Zespół Szkół Rolniczych w Firleju, którego dyrektorem została Elżbieta Górska. Z dniem 1 września 2000 roku w miejsce Zespołu Szkół Rolniczych powstał Zespół Szkół Technicznych. Funkcję dyrektora powierzono Dariuszowi Firczukowi, który sprawował ją do 31 grudnia 2002 roku. Zespół Szkół Technicznych tworzyły: Liceum Techniczne, Liceum Profilowane, Liceum Ogólnokształcące i Policealne Studium Agrobiznesu dla Dorosłych.

   Uchwałą Rady Gminy z dnia 10 lutego 2003 roku powołano Zespół Szkół w Firleju w skład którego weszły: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, Zespół Szkół Technicznych. Dyrektorem Zespołu został Jarosław Gryglicki, który pełni tę funkcję do chwili obecnej – 2017 rok.

   Dzięki staraniom Władz Gminy z Panem Wójtem Sławomirem Cieszko na czele nasza szkoła zapewnia dzieciom od piątego roku życia bardzo dobre warunki dla wszechstronnego rozwoju:

- w 2012 roku powstał kompleks boisk sportowych w Firleju w ramach Programu „Moje Boisko – Orlik 2012”, który obejmuje: boisko do gry w piłkę nożną ze sztuczną nawierzchnią (sztuczna trawa), boisko wielofunkcyjne z nawierzchnią tartanową zawierające boisko do piłki ręcznej, koszykówki, siatkówki i tenisa ziemnego. Obiekt posiada budynek z szatniami, sanitariatami i prysznicami oraz dogodny parking dla samochodów i rowerów. Cały obiekt jest oświetlony i ogrodzony siatką o wysokości 4 m.

- w roku szkolnym 2014/2015 zmodernizowano i rozbudowano budynek szkoły, powstało 9 nowych sal lekcyjnych, w tym 3 z tablicą interaktywną, nowoczesna pracownia komputerowa, nowa biblioteka z czytelnią oraz szatnie; - 26 czerwca 2015 roku nastąpiło uroczyste otwarcie hali sportowej z pełnowymiarowym boiskiem do piłki ręcznej, trzema boiskami do siatkówki, boiskiem do koszykówki, salami pomocniczymi, szatniami, toaletami oraz trybunami dla 300 widzów; - w roku szkolnym 2016/2017 uruchomiono nową stołówkę i kuchnię z wyposażeniem. opracowała M. Kujawa – Komar, nauczyciel historii, na podstawie:
- pamiętnika nauczycielki Kamili Sobieszczańskiej,
- ZNP w powiecie lubartowskim w latach 1905 – 2005. Roman Albert Kornacki,

- kroniki szkoły prowadzonej przez kierownika Teodora Wolucha,
- kroniki szkoły prowadzonej przez nauczycielkę Cecylię Cieszko